Zwembadkennis heb je in alle soorten en maten. Je hebt mensen die precies weten hoeveel zwembaden er in Nederland zijn, of hoeveel liter water er in een wedstrijdbad past. Of mensen die kunnen aangeven welke toptijd ze volgend jaar gaan zwemmen op de 100m vrije slag. Zo had ik ooit een zwembadkennis en die wist alles over de geschiedenis van zwembaden en mij vertelde dat de oudste zwembadkennis uit de ‘Cave of Swimmers’ komt.
‘Cave of Swimmers’
In deze ‘Cave of Swimmers’ zijn rotstekeningen gevonden van mensen die lijken te zwemmen. De tekeningen zijn circa 10.000 jaar oud en bevinden zich op één van de droogste plekken op aarde: de Egyptische Sahara. Op andere plekken is de oude zwembadkennis nog tastbaar aanwezig, zo is in de Indusvallei in Pakistan de ruïne van een zwembad gevonden die circa 5.000 jaar oud is. Ook in de oude Griekse en Egyptische beschavingen zijn bewijzen gevonden dat er toen gezwommen werd. De meest bekende zijn misschien wel de Romeinse badhuizen van rond het jaar nul waarvan de ruïnes nog op verschillende plekken in Europa terug te vinden zijn.
De Romeinen
Kennis van water dat hadden die Romeinen wel. Zo bouwden ze aquaducten om het water over grote afstanden te vervoeren en we weten ook dat ze ingenieuze systemen hadden voor vloerverwarming en loden buizen om thermaal water naar de baden te brengen. Om het badwater nog een beetje aantrekkelijk te houden werd er ongetwijfeld veel water ververst, maar daar begint onze zwembadkennis al een beetje te haperen. Veel kennis over het beheer van de Romeinse badhuizen is verloren gegaan. De huidige zwembaden zijn moderne sportcentra waar jong en oude gebruik van maakt om te sporten en te revalideren, te leren en te ontspannen. Kennis over hoe je snel moet zwemmen, hoe je kunt overleven als kind als je met kleren aan in het water valt of kennis over hydrotherapie zijn bij veel zwembaden beschikbaar. Maar kijken we naar de kennis voor de technische aspecten van het zwembad, dan is die bij veel zwembaden ver te vinden. Alsof we nog steeds aan het eind van de Romeinse tijd zitten.
Lees ook: Kruip eens in het hoofd van een badplasser, waarom doet iemand dat?
Opfriscursus?
Toch is het niet zo dat die technische kennis niet beschikbaar is. Alles staat op papier, in boeken. Of nog beter, is digitaal beschikbaar. Maar hoe weet je nu of je die kennis niet al hebt? Je werkt immers al jaren in de zwembranche en doet die werkzaamheden al zó vaak. Daar is een eenvoudige oplossing voor. Laat 5 collega’s de waterkwaliteit meten op één plek en beoordeel de verschillen. Zijn de verschillen groter dan 0,2 mg/L voor het vrij chloor, dan wordt het tijd dat je een opfriscursus gaat volgen. Datzelfde geldt voor andere technische aspecten binnen het zwembad. Vraag je collega’s maar eens hoe het zit met Legionella, RVS of filtratie. Wanneer je geen eenduidige antwoorden krijgt, wordt het tijd om je kennis bij te spijkeren. Doe je dat niet, dan neem je toch een risico en dat gaat vaak ten koste van de gezondheid van de bezoekers. En die bezoekers zijn allemaal Willem Alexander, want de klant is immers koning. En we willen toch niet dat onze koning ziek wordt na een bezoek aan ons zwembad? Zwemmen is gezond, laten we dat vooral zo houden!
Deze column is geschreven door Maarten Keuten en verscheen in ZwembadBranche #63