Eind 2006 hebben de Verenigde Naties het Verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap aangenomen om te voorkomen dat mensen met een handicap worden buitengesloten. Nederland heeft het VN-verdrag in de zomer van 2016 bekrachtigd. Gisteren hebben kleine en middelgrote bedrijven, minister Hugo de Jonge en alle gemeenten plannen gepresenteerd om dit verder vorm te geven. Noodzakelijk volgens de belangenorganisaties voor chronisch zieken en gehandicapten, want Nederland doet nog te weinig om het toegankelijk te maken voor mensen met een beperking. Hoe zit het eigenlijk met zwembaden?
Openbare ruimten
Een zwembad is een openbare ruimte en dus moet deze ook toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. Je kunt dan denken aan brede gangpaden voor mensen met een rolstoel, parkeergelegenheid dichtbij en met beschikking tot invaliden parkeerplaatsen en een toilet dat toegankelijk is voor invaliden. Nu zijn ook zwembaden nog niet altijd toegankelijk voor mensen met een beperking. En daar moet het programmaplan Onbeperkt meedoen! van Minister De Jonge nu dus verandering in brengen. Aan het einde van de regeerperiode wil De Jonge dat mensen met een beperking aantoonbaar beter kunnen participeren in de samenleving. En dut geldt dus ook voor zwembaden.
Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen bij het verduurzamen van jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.
Monitor
De verantwoordelijkheid hiervoor legt de minister vooral bij bij gemeenten, bedrijven en organisaties zelf. De ministeries zullen zich vooral richten op de onderwerpen Bouwen en Wonen, Werk, Onderwijs, Vervoer, Participatie en Toegankelijkheid, Zorg en Ondersteuning en het Rijk als organisatie. Bij de implementatie van het verdrag schakelt de minister de hulp van ervaringsdeskundigen in. Men start in december met een monitor om te kunnen meten in welke mate mensen met een beperking daadwerkelijk ervaren dat ze meer naar eigen wens en vermogen zelfstandig meedoen aan de samenleving. Hierbij zijn de ervaringen van mensen met een beperking zelf het uitgangspunt zijn. Zo wil het ministerie nagaan of de doelen daadwerkelijk worden gehaald.
Toegankelijkheid is de norm
Toegankelijkheid is de norm wordt en ontoegankelijkheid de uitzondering. Het gaat niet alleen om toegankelijkheid van gebouwen, informatie en communicatie, maar ook om de toegankelijkheid van onderwijs, arbeid, wonen, mobiliteit en het aanbod van goederen en diensten zoals horeca en betalingsverkeer. En er wordt rekening gehouden met alle typen beperkingen: fysiek, zintuigelijk, verstandelijk, psychisch en chronische ziekte. Om dit te realiseren gaat het om aanpassingen van eenvoudige aard (makkelijk te realiseren en tegen lage kosten) en aanpassingen van complexe aard (bijvoorbeeld bouwkundige aanpassingen). Deze laatste is uitgewerkt in het Besluit toegankelijkheid.
Wat moet je als zwembad doen?
Je moet er dus voor zorgen dat het zwembad toegankelijk is en dat mensen met een rolstoel overal kunnen komen. Maar ook dat de website, het betaalsysteem en de toegangspoortjes gebruiksvriendelijk zijn. Wat als dit niet zo is?
- Wanneer iemand met een beperking vindt dat dit niet het geval is, moet hij of zij dit in eerste instantie melden bij de accommodatie zelf. In de wet staat namelijk dat dit mensen met een beperking dit eerst moet bespreken met de betrokkenen zelf.
- Vervolgens moeten zij daarin duidelijk aangeven welke aanpassing volgens hen noodzakelijk is.
- De accommodatie moet dan onderzoeken welke aanpassing mogelijk is. Voorwaarde is dat de aanpassing echt nodig is en geschikt om iemand met een beperking gebruik te kunnen laten maken van de accommodatie, product of dienst. Maar de ingreep mag niet onevenredig belastend zijn. Dat betekent dat aanpassingen die onredelijk duur zijn, technisch niet haalbaar en de veiligheid in gevaar brengen, niet hoeven te worden gedaan.
Kijk voor meer informatie op de website van de Rijksoverheid Rechten van mensen met een handicap of op de website Gewoon gelijk.