De realisatie van een nieuw zwembad is vaak een zaak van een lange adem. Directeur Minette Lommers heeft het aan den lijve ondervonden. Het was een lang en leerzaam traject, maar het resultaat mag er zeker wezen. Lommers is er nog trots op. “Het in 1976 gebouwde zwembad Den Ekkerman kon echt niet meer, gelukkig is met de bouw van City Sport Veldhoven alles nu ten goede gekeerd. Met elkaar hebben wij een toekomstbestendig gebouw gerealiseerd, waarbij ik mij steeds heb hard gemaakt voor veiligheid en inhoud. Ik had altijd de reis van de bezoeker in mijn hoofd zitten.”
Het hele bouwtraject heeft Lommers meegemaakt. Net als de moeizame aanloop naar de aanbesteding toe. Ineens trok de gemeenteraad van Veldhoven een streep door de plannen, het was niet haalbaar in een tijd dat de raad met een forse bezuinigingstaak worstelde. Als directeur van het toenmalige zwembad Den Ekkerman wilde Lommers zich hier, net als de zwemverenigingen, niet bij neerleggen. Samen met andere partners richtte ze zeven jaar geleden Behoud Zwemwater Veldhoven op. Al snel werd een alternatief plan gepresenteerd en nu staat er een tot de verbeelding sprekend gebouw binnen het geraamde budget van 13 miljoen euro. Het ontwerp sprong er volgens Lommers in de aanbestedingsronde meteen uit. “Die vormgeving was onderscheidend. We hebben drie baden: een 25-meter bad, een multifunctioneel bad en een therapie bad en allemaal met een beweegbare bodem. In veel ontwerpen worden drie baden al gauw een spelletje mikado. Alles wordt in elkaar geschoven, om zo min mogelijk oppervlakte te gebruiken. Hier is dat anders. Alles is ruim opgezet, het ligt naast elkaar met ook nog eens veel glas. Hierdoor ademt het gebouw echt en ziet het er transparant uit.”
Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen met de luchtbehandeling in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.
Details
Lommers sloeg bijna geen bouwvergadering over. Natuurlijk stond ze wel eens met haar oren te klapperen bij alle bouwtechnische details die voorbijkwamen. Vaak was ze ook de enige vrouw in een mannenwereld, maar ook dat maakte het speciaal. “Ik had het voor geen goud willen missen. Het was voor mij interessant om erbij te zitten, ook al moest ik wel eens doorbijten. Al met al is het supertof gegaan.” Voor Lommers was het meer dan betrokkenheid tonen. “De technische details liet ik graag over aan de bouwkundig adviseur van de gemeente, van bouwen heb ik geen verstand. Ik heb me steeds hard gemaakt voor de inhoud en de veiligheid, ik had altijd de reis van de bezoeker in mijn hoofd zitten. In het bouwteam stelde ik dan ook harde eisen, zoals over de afsluitbaarheid van alle deuren in de nieuwe accommodatie. Ik wilde hoe dan ook niet dat er een kans bestond dat kinderen konden teruglopen naar de zwemzaal. Elke deur moest afzonderlijk afsluitbaar zijn. Je wilt elk risico op een calamiteit uitsluiten.’’
Later in het bouwproces bleek die eis toch anders te zijn geïnterpreteerd. “Enkele tussendeuren maakten deel uit van de vluchtroute en moesten openblijven. Maar dan hebben ze aan mij een kwaaie. Uiteraard is het uiteindelijk opgelost.” Precies zo ging het ook met de zichtlijnen en de situering van de centrale post in het nieuwe bad. Lommers lette op details die een architect of een bouwer misschien niet meteen voor ogen heeft. “Ik wilde per se een centrale post in het middelste bad, zonder glazen wanden of een deur. Die post moet open zijn aan alle kanten. Je moet de zwemzalen kunnen horen.”
Houvast
Wat zeker hielp was dat nog voordat de bouw startte Lommers een rondgang maakte langs andere nieuw gebouwde baden in de wijde regio. Zo kon ze uit de eerste hand horen wat mogelijke valkuilen konden zijn. “Aan de hand van al die ervaringen en dingetjes die elders waren misgelopen heb ik een lijstje gemaakt. Bij elke bouwvergadering had ik dat lijstje voor me, als een houvast voor mezelf.’’ Lommers heeft zich gelukkig altijd gehoord gevoeld tussen alle specialisten. “Je bouwt in zo’n lange en intensieve periode toch een band met elkaar op.” Ook op de bouwvloer liet Lommers regelmatig haar gezicht zien. Het waren steevast nuttige bezoeken. Neem bijvoorbeeld de plek waar de gezinscabines in het nieuwe bad zijn gekomen. Niet aan de gangzijde, maar op advies van Lommers aan de kopse kant. Lommers leerde al snel om op alle details te letten. “Het liefst had ik ook kleedlokalen met zwevende wanden en deuren gezien. Dat is het gemakkelijkst voor onze schoonmaakploeg. Helaas bleek dat budgettair niet haalbaar.” Vervolgens kreeg ze de vraag voorgelegd wat ze dan wel wilde. In overleg met de technische dienst en de schoonmaak koos ze voor deurtjes die naar buiten, dan wel naar binnen zwiepten. “Binnen de financiële kaders kijk je naar wat het meest praktisch is.’’ Wat Lommers ook heeft geleerd: de ideale wereld bestaat niet. Ruim een jaar na de opening zijn er ook in Veldhoven dingen die beter hadden gekund, alle voorzorg ten spijt. “De bluetooth verbindingen zijn niet optimaal. In een vochtige omgeving als een zwembad ligt oxidatie van kabeltjes altijd op de loer.” Nog zo’n dingetje is de trap in het multifunctionele bad. “De trap neemt anderhalve baan in het bad in beslag en is vaak een sta-in-de-weg. In de praktijk blijkt dat een trap uit een bad met een beweegbare bodem halen een hele operatie is. De bodem moet eerst naar boven en dan weer naar beneden. De trap is bovendien zwaar, zodat je voor dat karwei twee mensen nodig hebt. Met z’n tweeën zijn ze een kwartier bezig. Achteraf zeg je dat zoiets beter had gemoeten.”
Mooi en toekomstbestendig bad
Maar het zijn kanttekeningen bij wat een mooi en toekomstbestendig bad is geworden, ook al omdat in Veldhoven geen gas nodig is. Lommers krijgt dan ook veel enthousiaste reacties van collega’s uit andere baden. “Het eerste wat je hoort is dat er, dankzij al die ramen, zoveel natuurlijk licht in onze accommodatie is. Die lichtinval draagt bij aan een prettige werkomgeving. Met één oogopslag zie je de drie baden en zien we elkaar, waar het vroeger drie eilandjes waren. Ook het contact met de receptie is een stuk beter dan in de oude situatie.” De bezoekers in Veldhoven, waaronder veel expats, zijn blij met de nieuwe voorziening.
”We krijgen veel complimenten, zowel in het Nederlands als in het Engels.”
Dit artikel verscheen eerder al in ZwembadBranche #89
Wil jij de komende editie van ZwembadBranche ook (thuis) ontvangen? Meld je dan aan voor een gratis abonnement via deze link.