Maandag was het een jaar geleden dat Nederland in een lockdown ging. Een jaar verder is er veel gebeurd. De zwembaden en zwemscholen moesten drie keer sluiten en wanneer we open mochten waren er beperkingen. Gelukkig zijn afgelopen disdag de zwemlessen weer begonnen, maar verder zitten wij nog in een harde lockdown. Er wordt steeds meer gesproken over een exit door vaccinatie en sneltesten, maar wanneer alle beperkingen kunnen worden losgelaten is moeilijk te zeggen. Hoe blijf je veerkrachtig in deze langdurige crisis? Volgens filosoof Lammert Kamphuis gaat het erom dat we ‘perspectivistisch leniger’ worden en vooral ook niet vergeten stil te staan bij ons leed. “Net als in een rouwproces moet er nu ook ruimte zijn voor het verdriet van mensen.”
‘Perspectivistische lenigheid’
‘Perspectivistische lenigheid’ klinkt als een term uit het turnen, maar dat is het zeker niet. Het gaat om het vermogen om buiten je eigen kaders te denken. Je eigen opvattingen eens kritisch te bevragen en het perspectief van de ander te verkennen. Waardoor je vervolgens meer ruimte in je denken en mogelijkheden ervaart dan je dacht. Maar het begint volgens Kamphuis met het hebben van aandacht voor wat deze crisis met ons doet. “Mensen zitten gedwongen thuis, hebben weinig sociaal contact en sommigen zijn getroffen door het virus. We moeten onszelf en elkaar de ruimte geven om ook bij dit leed stil te staan. Uiteindelijk hebben we ook veel verloren nu wij ons ‘oude’ leven kwijt zijn.” Tegelijkertijd moeten we ook niet bij de pakken neerzitten. “Na het erkennen van het leed, is het goed om door te pakken. Uiteindelijk moeten we weer verder.”
Lees ook: De logica van geluk
Identiteit
Niet alleen onze vrijheid wordt afgepakt, het lijkt wel of ook onze identiteit onder druk staat. Als we niet meer kunnen doen wat we normaal gesproken dagelijks doen, vragen veel mensen zich af wie zij nu eigenlijk zijn. “Het is in de filosofie een eeuwenoud onderwerp van gesprek: wat maakt jou tot wie je bent? De stoïcijnen stellen: ‘je bent pas echt vrij als je identiteit niet afhangt van iets dat je vanvandaag op morgen kan worden afgepakt’.” Als we dit vertalen naar nu, zien we dat het voor veel mensen lastig is omdat zij wie zij zijn vaak laten afhangen van hun werk. “Als iemand aan je vraagt wie je bent, zeg je waarschijnlijk wat je beroep is. Maar wie ben je dan als je zonder werk thuiszit? Wie je bent is uiteindelijk wat jou bezighoudt, zoals bijvoorbeeld het managen van een zwembad, het leren zwemmen van kinderen of het beheersen van de zwembadtechniek? Dit houdt niet op als het zwembad wordt gesloten. Je interesses en voorkeuren kun je gelukkig niet zomaar kwijtraken. Die blijven onderdeel van je identiteit.” Een voordeel dat Kamphuis opmerkt aan de lockdown is dat we ons nu pas goed realiseren hoe belangrijk het contact met collega’s en klanten is. “De Dijk zong het al: een man weet niet wat hij mist, maar als ze er niet is, weet een man past wat hij mist.”
Het gehele interview met Lammert Kamphuis in ZwembadBranche #77 via deze link.