De vakantie zit er weer aan te komen. Massaal pakken we onze tent, slaapzak, zonnebrandcrème en andere onmisbare spullen in. Voor Nederlandse gezinnen ontbreekt in het afvinklijstje nooit de zwemkleding. Voor ons is zwemmen op vakantie de normaalste zaak van de wereld, voor gezinnen in heel veel andere landen helaas niet. Waar in Nederland vrijwel ieder kind leert zwemmen, blijkt vlak over de grens de situatie al totaal anders te zijn.
Duitse en Belgische kinderen leren niet zwemmen of leren slechts basale vaardigheden om zich drijvende te houden. Waterpret op vakantie is hierdoor een echt Nederlands fenomeen. Het is dan ook al jaren bekend dat Nederlandse gezinnen vakantielocaties zoeken waar altijd in de directe omgeving een zwemgelegenheid is. Met verbazing kijken de gezinnen uit andere landen naar onze kinderen die een vakantielang zwemplezier beleven op vele verschillende manieren. Onze kinderen kunnen dagenlang roeien, surfen, zwemmen en snorkelen zonder dat de ouders zich elke seconde zorgen hoeven te maken. Als je er zo naar kijkt zenden wij jaarlijks tienduizenden ambassadeurs naar het buitenland! Ambassadeurs die in de praktijk de voordelen laten zien van goed zwemonderwijs. Het in de week van het zwemonderwijs gelanceerde woord #Zwemtrots past hier dan ook uitstekend bij. Nederland mag trots zijn op haar zwemveilige en zwemvaardige kinderen en natuurlijk op de 25.000 lesgevers die dit alles mogelijk maken. Toch lees ik in de krant alarmerende berichten over de zwemvaardigheid van kinderen. Organisaties roepen om het hardst dat het de verkeerde kant op gaat. Minder conditie, minder complete ABC diploma’s, minder zwembaden en minder kinderen die leren zwemmen. Is er iets aan de hand? Moeten we ons zorgen maken? Het antwoord weet ik ook niet. Natuurlijk verdwijnen er zwembaden, natuurlijk bewegen kinderen minder. Toch zie ik ook initiatieven ontstaan, die juist zorgen voor een positieve ontwikkeling. Ja, in sommige bevolkingsgroepen is leren zwemmen niet (meer) gebruikelijk of is zwemmen gewoon te kostbaar. En ja, het is dus absoluut noodzakelijk dat er aandacht blijft voor het leren zwemmen. Leren zwemmen is een cultureel bepaalde verworvenheid. Nederland voert al eeuwenlang succesvol de strijd tegen het water. Leren zwemmen hoort daarbij. Veruit de meeste Nederlandse ouders zorgen dat kinderen op jonge leeftijd veilig in en om het water kunnen verblijven. De wijze waarop dit gebeurt, verandert voortdurend. Ik denk dat we in de komende jaren moeten zoeken naar slimme verbindingen tussen belangen van bijvoorbeeld ouders, onderwijsinstellingen, zwembaden, overheden en BSO. Een standaardmodel bestaat niet, zwemonderwijs moet passen in de lokale situatie. Die situatie verandert snel waardoor ook het aanbod van zwemonderwijs snel verandert. Aan de overheid de uitdagende taak om te monitoren en bij te sturen zodat het niveau van zwemvaardigheid en zwemveiligheid in Nederland onveranderd hoog blijft. Op die manier blijft onze zwemtrots overeind en kunnen al die Nederlandse zwemambassadeurs een levenlang blijven genieten van alle mogelijkheden die het water biedt.
Wilt u reageren op mijn column? @ronaldterhoeven