Laatst vroeg een oma aan mij waarom het duikzeil erin zat. Zou het niet een stuk leuker zijn als dat eruit werd gehaald? Er was zelfs een zwembad waar zonder duikzeil kon worden afgezwommen voor het A diploma. Dat was makkelijker voor de kinderen. Bovendien ging het dan sneller. Wat ik daar van vond…
Nou ik schrik daar van en ik vind het maar niks. Of moet ik zeggen 3x niks? Het A diploma behalen als doel en niet als middel om de veiligheid van je kind te vergroten? Het is alsof je een rijbewijs haalt, zonder de snelweg op te gaan. Als je dan tòch de snelweg op moet, ben je minimaal een gevaar voor jezelf. Dan hebben wij iets niet goed gedaan en het belang van het duikzeil niet goed duidelijk kunnen maken. In Amsterdam zwemmen duizenden kinderen bij het schoolzwemmen. Als ik daar rondkijk, zie ik een enkele keer problemen met het duikzeil. Meestal door het maken van verkeerde keuzes, ergens tijdens de opleidingsweg. Waar dit gebeurt, doet er nu even niet toe. Het gaat erom dat een kind bij het duikzeil op een niveau zit, waar het de tools en de ervaringen niet voor heeft. Ga terug naar het moment waarop het nog allemaal goed gaat en begin daar opnieuw. Dat is beter dan allerlei ‘therapeutische’ praatsessies. Het duikzeil uit de diploma eisen van het A diploma halen is geen oplossing. Het is een devaluatie van het diploma en een minachting van het kind. Ook is het een brevet van onvermogen. Want op een dag rijd je per ongeluk op die snelweg en dan is het maar goed als je weet wat je moet doen!
Dat het duikzeil niet lukt, ligt vaak aan het onvoldoende beheersen van het basiselement draaien. Want of je nu een kopsprong vanaf de kant maakt en dan door het duikzeil gaat of met je met een voetsprong te water gaat: er moet altijd een draai om de breedteas worden gemaakt. Maar het basiselement draaien krijgt heel weinig aandacht in de zwemles. In het ondiepe ligt de brede basis van alle vaardigheden, maar ook van de meeste problemen bij het leren zwemmen. Wordt het onderschat, is het onbekend en dus onbemind of is het de onkunde van de zwemonderwijzer?
Enige tijd geleden zag ik in een zwembad een meisje dat voor het eerst in het diepe ‘mocht’ zwemmen. Zij kon niet watertrappen en het draaien om de lengte- en de breedteas beheerste zij niet. Ze had wel een ‘technisch mooie schoolslagcombinatie’. Maar ze was bang in het wedstrijdbassin. Bovendien bleef het meisje ondanks alle drijfmiddelen bang. Ze voelde haarfijn aan dat ze geen controle over haar eigen veiligheid had. Maar ze moest meteen meedoen met de opdrachten van andere kinderen die al langer in het diepe zaten. De angst stond in haar ogen te lezen en het in het water springen leek meer een ‘te waterlating’. Zowel het kind als de zwemonderwijzeres hielden hier een ‘opgerekte arm’ aan over. De zwemonderwijzeres ging niet in het water, dit was immers een les in het diepe en dan kunnen alle kinderen al zwemmen. Het meisje zwom heel dicht bij de kant, waardoor ze zich steeds stootte. Ze zwom daarmee ook in de weg van de kinderen en ze liet een slechte techniek zien. Simpelweg omdat ze zich niet durfde over te geven aan het diepere water
Lees het hele artikel in ZwembadBranche #31