Eind 2005 was het zover. Vrienden en collega’s waren stiekem nieuwsgierig. Hoe zou Titeke, streng in de (geen drijfmiddelen) leer, zich gedragen als ouder met een kind op zwemles? Ja, het klopt, ik keek er bepaald niet naar uit. Het beeld dat mijn zoon in vleugels, kurken en aan plankjes zou hangen stond me niet zo aan. Eigenwijs als ik ben, heb ik met mijn oudste zoon alleen maar recreatief gezwommen in een zwembad waar hij zonder bandjes het water in mocht.
Ik lees het regelmatig: ‘Ondernemer, op zoek naar succes? Bedenk het product waar je zelf behoefte aan hebt, maar dat nog niet op de markt is’. Dat is wat ik heb gedaan, ‘Samen leren zwemmen’ was in mijn hoofd geboren. Ik zorgde er gewoon voor dat ik mee mocht doen met de zwemles. Natuurlijk waren er al meer mensen op het hetzelfde idee gekomen. In Veldhoven is meedoen door ouders al jaren verplicht, in Kampen doen ouders verplicht mee tijdens de watergewenning. Mijn zoon en ik gingen bij ‘Ankyzwemmen’ in Leeuwarden op les. In een groep van maximaal 14 ouders en hun kind maakte ik het allemaal mee.
W. wilde helemaal geen zwemslag leren! Springen, onder water zwemmen, samen op de bodem zitten, dat was pas leuk. Onderhandelen, uit mijn slof schieten, doordrammen, zoeken naar uitdagingen om het toch voor elkaar te krijgen, ik vond het zeer bijzonder. Toen de schoolslag over korte afstand werd gezwommen, gingen we naar het ‘grote’ bad. Mijn inbreng hield toen (jammer genoeg) op. Ik mocht toekijken, gelukkig volgde het diplomazwemmen snel. En drie jaar later ging ik weer! Met de jongste, veel speelser, een echte ‘ontdekkende leerder’. Ik moest weer allerlei nieuwe dingen bedenken. Opnieuw vond ik het geweldig.
Inmiddels heb ik ook een aantal van mijn opdrachtgevers geprobeerd te interesseren. Enthousiast zijn ze aan de slag gegaan, maar succes blijkt niet verzekerd. Samen leren zwemmen vergt bijzondere competenties van de lesgever. Hij moet goed kunnen communiceren, weten waar hij mee bezig is en ‘achter het product staan’. Tijdens de watergewenning gaat het nog wel, maar daarna wordt het moeilijker. Niet iedereen is overtuigd van het betrekken van ouders bij de zwemles. Ja maar……Ouders zijn lastig, ze hebben geen verstand van zwemlessen, ze kunnen de veiligheid niet inschatten, kinderen leren veel beter van iemand anders, zwemmen is een zeer technische activiteit en iets afleren is moeilijk. Dus deskundigheid vanaf het begin is essentieel. Een onuitgesproken angst klinkt door in de argumenten: als ouders zwemles geven, zijn wij dan nog wel nodig?
Lees de hele column in ZwembadBranche nr.27