‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’

In mijn trainingen en workshops ben ik vaak bezig met het voorkeursgedrag van de deelnemers. We bespreken hun gedrag naar de kinderen toe en hun gedragsvoorkeuren in het contact met de ouders. Dit levert altijd weer mooie discussies op. Gedrag is en blijft een interessant thema. Want waarom gedragen we ons zoals we doen en is het zo lastig om ons gedrag te veranderen?

Comfortzone

Tijdens een oefening lukt het vaak nog wel om je gedrag aan te passen, maar om dit permanent te doen is een stuk lastiger. Zodra we onder druk komen te staan, schieten we in onze ‘comfortzone’. Ook vinden we het vaak lastig om met kritiek om te gaan. Vooral als de kritiek van ouders komt of van collega’s en leidinggevenden. Hulp vragen doen we ook niet graag, we doen het immers al jaren zo. Het accepteren van hulp voelt ook vaak als falen. Alsof we het allemaal de afgelopen jaren niet goed hebben gedaan.


Ben jij op zoek naar een leverancier van bodemzuigers? 👉 Klik hier.



Motorisch leren

Dan te bedenken dat wij als lesgever constant bezig zijn om kinderen uit te dagen hun grenzen te verleggen. De fases van motorisch leren kennen we uit ons hoofd: experimenten, aanleren, automatiseren. Maar zelf veranderen? Ho maar, dan is het ineens enorm spannend en lastig. Of we zien het nut er niet direct van in. En als het een keer misgaat, denken we vaak: ‘Zie je wel, zo ben ik niet. Ik kan dat nou eenmaal niet, ik heb dat vroeger nooit geleerd’. Ons gedrag veranderen is een enorme uitdaging.

Lees ook: Tijd voor verandering? Kies de korte route en neem het olifantenpad!

Kwestie van doen

Maar wat zeggen wij altijd tegen de kinderen als het niet lukt? ‘Kom op, gewoon proberen. Ik help je, we doen het samen.’ Het is nou eenmaal een kwestie van doen. Eventueel met hulp of samen proberen kan ook. Oefening baart immers kunst. Alleen door te experimenteren, fouten durven te maken en steeds opnieuw te proberen, kunnen we nieuw gedrag aanleren. Net zoals we de kinderen tijdens zwemles altijd voorhouden.

Durven en doen!

Laten we daarom een voorbeeld nemen aan onze zwemleskinderen. Durven proberen, durven fouten te maken. Maar ook durven kwetsbaar op te stellen, durven hulp te vragen. Durf ook op jezelf te reflecteren en vergeet daarbij vooral niet te benoemen wat er al goed gaat. Want je doet het vaak al jaren en hebt al veel ervaring opgedaan. Maar laat je nooit en te nimmer weerhouden omdat je iets nog niet kan. Zoals Pippi Langkous al zei: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.

Nicolette van Mierlo is na 10 jaar zwemonderwijs en 25 jaar relatiemanagement in het bedrijfsleven voor zichzelf begonnen om zwembaden te begeleiden en trainen in gastvrij gedrag. Haar specialiteit is klanttevredenheid en communicatie.


advertentie

XS2 voor Zwembaden