57, 58, 59, 60! Gevolgd door een groot applaus. Mijn dochter van vijf kijkt tijdens het naar de kant zwemmen trots naar mijn vrouw en mij. Je ziet aan haar ogen dat ze nog twijfelt of ze het wel gehaald heeft. Even later komt de ontlading en krijgt ze haar zwemdiploma A: haar eerste mijlpaal. Tijdens het naar buiten lopen zie ik dat ik gemiste oproepen en voicemail heb. Hart van Nederland, of ik commentaar wil geven op het ongeval in een zwembad. Ongeval? Ik weet nog van niets. Na wat googlen en bellen weet ik wat meer. Een zwembad ontruimd na klachten over prikkende ogen en hoesten, het komt door een te hoge chloorconcentratie in het water.

Diverse ambulances en brandweer uit de hele regio, zelfs twee traumaheli’s, en honderden kids zonder ouders omdat het een kids-only feestje was. Ondanks diverse beveiligingen blijken dergelijke incidenten nog steeds mogelijk te zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie zelf dacht dat het om een bedieningsfout zou gaan. Er wordt in de branche al lang gesproken over het gebrek aan kennis bij operators. Of het omzeilen van beveiligingen omdat ze zo vaak afgaan. Je wilt niet uit je bed gebeld worden voor de melding van een flowbewaking waar wat vuil tussen zit. Toch was dat hier niet aan de orde. Als ik dit schrijf is het politie-onderzoek nog niet afgerond, maar uit de informatie die naar buiten gekomen is blijkt dat het gaat om een technisch mankement. Een dergelijk incident is een goede reminder voor ons allen om de beveiligingen van de chemische installatie eens onder de loep te nemen. Dus controleren en rapporteren.