Ik sprak enige weken geleden een groep zwembadtechnici en vroeg of ze al bezig waren met de voorbereidingen voor de Omgevingswet. Reden daarvoor was dat ik net een cursus over de Omgevingswet had moeten annuleren door gebrek aan deelnemers. Terwijl ik zelf het idee heb dat er nog maar weinig tijd rest en er nog veel kennis moet worden overgedragen.
Het antwoord verbaasde mij in eerste instantie, het was eigenlijk een unaniem ‘NEE, daar zijn we nog niet aan begonnen’. Verrast door dit antwoord wilde ik weten: waarom niet? Het antwoord was eigenlijk heel eenvoudig: “Maarten, die nieuwe regels zijn nu al zo vaak uitgesteld, ze moeten er nu eerst maar eens komen en dan gaan we pas beginnen”. En eigenlijk hebben de zwembaden nog gelijk ook. De eerste internetconsultatie was al in 2014. Toen waren dus alle stukken al klaar, daarna hebben we nog een internetconsultaties gehad in 2018. De laatste versie van de stukken is van 2020 en de datum van inwerkingtreding is nog niet definitief vastgesteld. Er kan dus nog wel een keer geschoven worden. De Omgevingswet is niet het enige dossier waar onze overheid moeite mee heeft. Het lukt ze ook al niet om een kabinet in elkaar te zetten. Aan alle kanten rammelt het in Den Haag. Ik ben heel benieuwd hoe onze Teflon leider zich daar weer uit gaat wringen. En hoe wij ons weer om de tuin zullen laten leiden.
Lees ook: Meer weten over de nieuwe Omgevingswet? Bekijk het webinar ‘Omgevingswet voor Zwembaden’
Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen met de luchtbehandeling in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.
Oke, genoeg geklaagd. Handen uit de mouwen, wat gaan we eraan doen? Laten we het benaderen als een sportprestatie. Misschien komt het doordat we te vroeg in de wedstrijd al te snel van start zijn gegaan. Een klassieke fout in de topsport. Ga je de eerste paar banen te snel van start, kom je in de laatste banen de man met de hamer tegen. Je armen en benen worden pap en je snelheid valt helemaal weg. De oplossing zit dan in het beter doseren van de inspanning. Rustig beginnen zodat je nog wat overhoudt voor een eindsprint.
Lees ook: Omgevingswet uitgesteld naar 1 juli 2022: ‘We kunnen niet achteroverleunen’
Maar deze wedstrijd wordt eigenlijk niet eerlijk gespeeld. Steeds als we de finish in zicht krijgen, zetten we de eindsprint in. Maar als we dan net een groepje zwembaden hebben die mee willen sprinten, wordt de finishlijn opeens een jaar doorgeschoven. En dat gebeurt dan niet één keer, nee dat is nu al drie keer gebeurd. Geen wonder dat de hele zwembranche inmiddels aan het infuus ligt en wacht tot we vanzelf over de finishlijn heen drijven. Terwijl Max Verstappen al punten aftrek krijgt voor veel mindere vergrijpen, is het dan ook niet meer dan begrijpelijk dat ook de politiek nu punten aftrek krijgt? Die punten aftrek beginnen nu ook pijnlijk zichtbaar te worden in het vertrouwen in politiek Den Haag en het huidige (demissionaire) kabinet die momenteel bedroevend laag staan. De vitaliteit van onze overheid is ver te zoeken.
Misschien moeten we onze politieke leiders een keer uitnodigen in de zwembaden als alternatief voor een dagje op de hei. Want die hei-dag heeft ook niet echt geholpen. Ik weet zeker dat ze van een dagje zwemmen weer op zullen knappen. Eén ding is immers zeker: van zwemmen word je vitaal!
Deze column is geschreven door Maarten Keuten en verscheen eerder in ZwembadBranche #80