Soms, als ik al die regelgeving in een zwembad voorbij zie komen, vraag ik mij wel eens af: “Hoe hebben ze het kunnen verzinnen? Hebben die regelmakers nog nooit een zwembad van binnen gezien?” En heb je uiteindelijk alle regels bij elkaar geharkt, dan komt de onvermijdelijke vraag: “Hoe voer ik ze naar behoren uit zonder daarbij in conflict te komen met al die wethandhavers?”
Op de één of andere onverklaarbare wijze accepteren wij dit. Of het nu gaat om de regelgeving of om niet geteste of niet getoetste producten. Wij leven waarschijnlijk in de veronderstelling dat het allemaal klopt en goed is voor het zwembad. Of heeft het gevoel en de overtuiging post gevat dat er toch niets aan te doen is? Net als dat gevoel van onmacht wanneer je niets ziet bij een pinautomaat waar de zon op het display schijnt en je jezelf dan vertwijfelt afvraagt: “Wie heeft dit kunnen verzinnen?”
En wat te denken van die installaties die in een zwembad geplaatst worden waarbij je vooraf al vraagtekens kan zetten. De VTZ (Verenigde Technici in de Zwembadbranche) heeft 7 mei 2013 geconcludeerd dat er grote vraagtekens zijn bij de rentabiliteit en doelmatigheid van een
Reverse Osmose installatie. Voor dat geld en de benodigde beheerinspanning zijn effectievere oplossingen te bedenken zeker als het gaat om duurzaamheid. En wat schetst mijn verbazing RO installaties gaan nog steeds als warme broodjes over de toonbank.
Waar is de autoriteit?
De laatste jaren heb ik heel wat openingen van zwembaden mogen meemaken met over het algemeen zeer tevreden bestuurders die bij de opening het glas hieven. Vervolgens de laatste termijn overmaakten, maar daarna begon de ellende. Bouwfouten, hoger energieverbruik dan begroot of complexere installaties met als gevolg hoge beheerskosten. Waarom hebben wij in Nederland geen autoriteit die bovenstaande ontwikkelingen voorkomt? Het heeft volgens mij niets met de vrije markt te maken maar met onkunde. Die beoogde autoriteit zou naast de toetsingscontrole op producten ook invloed kunnen uitoefenen op onze regelgeving. Neem legionella. Na 15 jaar is er nog nooit een fatsoenlijk onderzoek geweest omtrent het, naar mijn mening uit de hand gelopen, pakket van beheersmaatregelen. En wat te denken van de dure valbeveiligingen op daken. Wie gebruikt ze nu werkelijk? Bouwfysisch zijn het gedrochten want de verankering gaat meestal dwars door de dampremming van het zwembaddak. Wie verzint zoiets?
