Vandaag vieren wij onze vrijheid. Dat wij sinds 1945 niet meer in oorlog zijn en leven in een vrij land. Velen van ons weten niet beter, maar vanzelfsprekend is het zeker niet. Niet iedereen op deze wereld leeft in vrijheid en niet iedereen voelt zich vrij. Alle reden om hier vandaag en alle andere dagen bij stil te staan.
Verdraagzaamheid
Vandaag vieren wij de bevrijding van Nederland in 1945. Een zwarte periode uit onze geschiedenis die levens heeft verwoest tussen 1940 en 1945, maar ook daarna. Verdriet, ellende, gemis en trauma’s werkten nog lang na en hebben overlevers en generaties erna getekend voor het leven. Dat nooit meer. Maar nooit meer oorlog gaat niet alleen over onze eigen vrijheid en ook niet alleen over wapens. Over heel de wereld zijn er nog steeds conflicten en voelen mensen zich niet vrij om zich uit te spreken en te zijn wie zij zijn. Of geven mensen hun mening, maar zonder respect voor de ander. Een belangrijke voorwaarde voor vrijheid is verdraagzaamheid. Verdraagzaam zijn richting elkaar. Richting onze familie, vrienden, buren, medebewoners, wereldburgers. Nog steeds zien wij dat er situaties kunnen ontstaan waarin verdraagzaamheid helaas ver te zoeken is. Daarom staan wij deze dag ook stil bij de waarde van vrijheid, democratie en mensenrechten. Voor iedereen en door iedereen.
De grijze of bruine wolf
Het doet mij denken aan een verhaal van Wouter de Jong dat hij laatst vertelde op ons congres over een oude Tibetaan en zijn kleinzoon. De opa vertelt zijn kleinzoon dat er binnen in hem een gevecht woedt tussen twee wolven. De grijze wolf is slecht en bestaat uit woede, wrok, hebzucht, leugens, zelfmedelijden en ego. De bruine wolf is goed en staat voor vreugde, liefde, hoop, sympathie en compassie. Als de kleinzoon vraagt welke wolf bij hem het gevecht wint, antwoordt zijn grootvader: ‘de wolf die jij voedt’. Aan ons steeds weer de keuze. Vandaag en alle andere dagen.