Meten is nog geen weten

Onlangs kwam ik een artikel op LinkedIn tegen met als titel ‘Meten is weten’. Het wekte mijn nieuwsgierigheid op. Temeer ook omdat het een lijfspreuk was van Joop Keus, in de jaren negentig opleidingscoördinator bij Sportfondsen. Met deze leus probeerde hij duidelijk te maken dat ook het geven van zwemonderwijs gekoppeld is aan meetbare doelstellingen. Dat meten belangrijk wordt geacht, is in onze branche zo langzamerhand wel doorgedrongen. Ik vraag me wel regelmatig af wat je dan uiteindelijk weet. Die vraag wordt bij mij vaak versterkt als weer eens een onderzoeksbureau wordt ingeschakeld om te toetsen waar het zwembad staat en waar het naar toe zou kunnen. Vooral de vraag ‘Of het beter kan?’ is dan aan de orde.  

Cultuurverschil

Om mijn relativerende houding over cijfers duidelijk te maken, gebruik ik nog wel eens mijn ervaringen met de horecavoorzieningen in sporthallen. Ooit kreeg ik het verwijt van een regiomanager dat ‘mijn’ horeca in De Lier het slechter deed dan vergelijkbare horeca­voorzieningen bij andere accommodaties. Er werd niet bij gezegd welke accommodaties het beter deden, maar ik ga in dat soort gevallen vaak zelf op onderzoek uit. Niet dat ik dan meteen de telefoon pak, maar ik leg mijn oren te luister en kijk vooral naar het gedrag van gasten als ik ergens op bezoek ben. Toevalligerwijs was ik een paar weken later in het Limburgse Born. De accommodatie daar was destijds qua configuratie vergelijkbaar met die van de gemeente in het Westland. Ik was er rond elf uur en ik moet toegeven dat de bar rijkelijk was gevuld met gasten. Krantje erbij en een fluitje op het viltje. Een scene die ik ondenkbaar achtte voor het Westland, waar de veelal ondernemende tuinders op tijd hun bed in duiken om ’s ochtends in alle vroegte aan de slag te gaan. Toegeven, ik deed het aanzienlijk slechter. Maar het cultuurverschil in gedrag zou een niet te nemen drempel in omzet­verschillen zijn geweest. En daar gaat het naar mijn idee mis met die meetbaarheid van cijfers. Het kan een prima fundament zijn, maar vergeet niet een uitvoerige interpretatie van de lokale situatie en bijbehorende onderscheidende cultuur te maken. 


Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen met de luchtbehandeling in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.



Efficiëntere exploitaties

Ik ben vooral bezig met de vraag hoe gasten zich gedragen en of gedrag beïnvloedbaar is. Bij inspiratiebezoeken vind ik de kleur van de glijbaan fantastisch, maar ik neem vooral de tijd om te kijken hoe gasten ermee omgaan. Is er herhalingswaarde? Zo ja, waar zit dat herhalende gedrag in? Beïnvloedt de sfeer in het gebouw het gedrag? Kan een gast worden uitgedaagd tot herhalingsbezoek? Heel principieel vind ik dat zwembaden niet moeten worden ingericht naar verwachte bezoeken­aantallen op basis van historische gegevens, maar naar beoogd gedrag van de gasten. Waarom wil je als gemeente een zwembad realiseren? Met welk doel? Heb je het lef om keuzes te maken in gasten die je wel, maar ook die je niet wilt aanspreken met de accommodatie? Als een aantal van deze vragen inhoudelijk worden beantwoord, kom je misschien wel tot de conclusie dat de behaalde bezoekers­resultaten in het verleden geen garanties bieden voor de toekomst. Maar het stellen van die vragen leidt wel tot efficiëntere exploitaties.

Deze column is geschreven door Eduard Leurs en verscheen eerder in ZwembadBranche #82


advertentie

XS2 voor Zwembaden