Morgen is het Internationale Vrouwendag. Een dag die begin 20ste eeuw is ontstaan om op te komen voor vrouwenrechten en die sinds de tweede feministische golf op gang kwam in de jaren zestig, overal in de wereld volop gevierd. Nu denk je misschien is dat anno 2025 nog wel nodig? Helaas, het is hard nodig. Ook al is er veel verbeterd, er zijn nog steeds flinke verschillen tussen mannen en vrouwen.
Grote verschillen
Zo is de loonkloof nog steeds een realiteit: vrouwen verdienen gemiddeld minder dan mannen voor hetzelfde werk. Daarnaast heeft de regering besloten om minder geld uit te geven aan hulp voor vrouwenrechten, vooral in ontwikkelingslanden. Ironisch genoeg is dit kabinet zelf ook minder evenwichtig samengesteld dan het vorige. Waar in het vorige kabinet een gelijke verdeling was tussen mannelijke en vrouwelijke ministers, bestaat het huidige kabinet uit 18 mannen en 11 vrouwen. En je kunt je ook afvragen hoe de wereld eruit zou zien als de machtsverhoudingen in de wereld eerlijker verdeeld waren. Onderzoek laat immers zien dat organisaties en landen met een evenwichtige man-vrouwverdeling in de leiding vaak beter presteren. Daarnaast richt veel medisch onderzoek zich nog voornamelijk op het mannenlichaam, waardoor ziektes bij vrouwen soms niet goed worden herkend en zij niet altijd de juiste behandeling krijgen. Dit probleem zien we ook in de auto-industrie: de meeste crashtests worden uitgevoerd met een model dat is gebaseerd op een mannelijk lichaam. Dit leidt ertoe dat vrouwen een groter risico lopen op ernstig letsel bij een ongeluk. Gelukkig is er ook goed nieuws, vandaag opent het eerste vrouwencentrum aan het Erasmus MC wat zich gaat richten op het onderzoeken van sekse- en genderspecifieke verschillen in de geneeskunde.
Ben jij op zoek naar een leverancier die kan helpen met de waterbehandeling in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.
Lees ook: Zwemhelden uit lang vervlogen tijden
Ongelijkheid sport
Ook in de sport is de ongelijkheid nog niet verdwenen. Neem als voorbeeld het vrouwenvoetbal: de sport groeit razendsnel in populariteit, maar vrouwelijke voetballers krijgen nog lang niet dezelfde waardering, media-aandacht en salarissen als hun mannelijke collega’s. Toch zijn er ook positieve uitzonderingen. Zo kent de zwemsport in Nederland al jarenlang zowel mannelijke als vrouwelijke topzwemmers, waarbij beiden waardering krijgen van het publiek en de media. Hier draait het puur om prestaties, ongeacht geslacht. Wist je trouwens dat vrouwen in sommige gevallen zelfs sneller kunnen zwemmen dan mannen? Vroeger, tot de jaren zestig, was marathonzwemmen een gemengde sport. Tijdens deze gemengde wedstrijden finishte regelmatig een vrouw als eerste. In 1966 was het de Nederlandse Judith van Berkel-de Nijs die als eerste aankwam, een kwartier later ging de eerste man over de finish. Dat vrouwen zo snel kunnen zwemmen, is vooral te danken aan hun hogere lichaamsvetpercentage. Dit zorgt voor meer drijfvermogen waardoor vrouwen sneller kunnen voortbewegen en het zwemmen dus gemakkelijker is. En ook niet onbelangrijk, hierdoor blijft de lichaamstemperatuur op peil in koud water. Vooral bij lange afstanden in koud water hebben vrouwen dus een voordeel.
Internationale Vrouwendag herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om te blijven streven naar gelijke kansen voor iedereen. Hoewel er nog genoeg uitdagingen zijn, zien we gelukkig ook positieve ontwikkelingen. Door ons bewust te blijven van deze verschillen en samen te werken aan verandering, kunnen we een toekomst creëren waarin talent en prestaties zwaarder wegen dan geslacht.
advertentie
