Marianne Jongsma werkt al heel lang in de zwembranche, met hart voor het vak. Net zoals zovelen. Maar voor de arbeidsvoorwaarden hoef je het volgens Marianne niet te doen. “De branche is duidelijk te ver doorgeslagen. We concurreren met vakkenvullers, maar onze verantwoordelijkheid is vele malen groter. De waardering kan echt beter. Sterker nog, die móet beter voor iedereen.”
Verschillen
Marianne, bedrijfsleider bij zwembad en Klimbos Dijnselburg, verbaast zich over de verscheidenheid in cao’s. “Er zijn collega’s in mijn branche die vallen onder de cao Zwembaden, maar er zijn ook medewerkers die vallen onder cao Vermo en hebben betere arbeidsvoorwaarden. Daarnaast heb je nog de cao Recreatie en de cao waaronder gemeente ambtenaren werken. De verschillen tussen al deze cao’s zijn groot en dat binnen één branche, dat is natuurlijk moeilijk voor te stellen. Wij doen allemaal precies hetzelfde werk en met dezelfde verantwoordelijkheden, maar de één wordt er slechter voor betaald dan de ander. Ik vind dat we dit echt niet meer moeten accepteren.” Marianne is zeker blij met de recente aanpassingen van de cao Vermo en de cao Zwembaden, maar nog steeds is er een te groot gat tussen beiden. “Het is niet uit te leggen dat je dezelfde functie binnen een branche hebt, maar een andere beloning.”
Ben jij op zoek naar een leverancier van LED verlichting voor in jouw zwembad of zwemschool? 👉 Klik hier.
Lees ook: Aldi of Albert Heijn?
Passie
Volgens Marianne ligt het niet in de aard van zwembadmedewerkers om te staken, maar het ongenoegen is er zeker. “Mensen in onze branche werken niet voor het grote geld, zij werken omdat zij passie voor het vak hebben. Ik realiseer mij zeker dat de zwembaden altijd scherp zijn aanbesteed, waardoor er nu weinig ruimte overblijft om de arbeidsvoorwaarden te verbeteren. Daarbovenop zijn het door alle coronamaatregelen van de afgelopen twee jaren zware tijden voor de zwembranche. Om nog maar te zwijgen van de oplopende energierekening. Maar als er nu niks verandert, gaan we echt medewerkers verliezen. Dit met alle gevolgen van dien voor de zwemliefhebbers. We kampen nu al met een groot personeelstekort en in ons zwembad heb ik activiteiten moeten schrappen omdat ik over te weinig medewerkers beschikte. Het gaat dan vooral om recreatief zwemmen of andere doelgroep activiteiten. Het leren zwemmen heeft uiteraard prioriteit, maar eigenlijk wil je niemand teleurstellen. Daarbij kan het sneller opleiden vanwege de krapte op de arbeidsmarkt en de mentale en prestatiedruk die dit legt op een (schaarse) groep mensen, gevolgen hebben voor de kwaliteit.
Waardering
Marianne ziet graag dat de branche zijn verantwoordelijkheid nu neemt. “Om te beginnen moeten we naar één cao zodat we geen verschillen meer hebben tussen medewerkers in één en dezelfde branche en zelfs binnen organisaties.” Daarnaast zou Marianne graag willen dat de buitenwereld zich meer bewust wordt van de werkzaamheden en verantwoordelijkheden van medewerkers binnen de zwembranche. “Bezoekers hebben hier vaak geen idee van, het zou fijn zijn als zij zich er meer bewust zijn van onder welke druk medewerkers moeten presteren en wat er van hen wordt gevraagd. Wij moeten te allen tijde scherp zijn en mogen ons geen enkele fout permitteren. Wij worden zelfs persoonlijk verantwoordelijk gehouden, het is daarmee met geen enkel ander educatief beroep te vergelijken. Er rust een enorme verantwoordelijkheid op onze schouders, het wordt tijd dat dit wordt erkend en dat iedereen in de branche dit ook gaat terugzien in de waardering.” De weg naar Den Haag sluit Marianne niet uit, maar daarvoor moet de branche wel op één lijn zitten. “Voordat we stappen zetten, moeten we eerst hierover consensus hebben in de gehele zwembadbranche.”