Gisteren las ik dat steeds meer ouders het niet eens zijn met het schooladvies. Ruim tienduizend ouders vonden het advies dat aan kun kind was gegeven te laag. Waarbij sommigen zover gingen dat ze hun kind zelf een IQ-test lieten maken, in gesprek gingen met een middelbare school of zelfs cadeautjes gaven aan leerkrachten. Het lijkt een steeds groter probleem te worden: mondige ouders die het beter weten. Die denken dat jij als professional er niet op uit bent om hun kind te helpen, maar tegen te werken. En daarmee de ontwikkeling van hun kind in de weg staat. Herkenbaar?
Druk of uitdaging?
Ook als het gaat om leren zwemmen hoor ik deze geluiden. Ouders die meer bezig zijn met wanneer hun kind mag afzwemmen dan het leren zwemmen zelf. Spijtig natuurlijk omdat het de zwemveiligheid niet ten goede komt. Daarnaast legt dit een enorme druk op de kinderen omdat zij geneigd zijn om dan hun best te doen voor hun ouders. Terwijl zij het uiteindelijk natuurlijk moeten doen voor zichzelf, op hun eigen tempo én met plezier. Het mag best een beetje een uitdaging zijn voor kinderen. Maar als het echt te moeilijk wordt, lopen kinderen op een gegeven moment vast. Dan gaat het plezier ook weg en wordt het er voor alle partijen -zeker ook de ouders- niet leuker op.
Omgaan mondige ouders
Maar hoe ga je dan, in het belang van de kinderen, om met mondige ouders? Hoe sta je een ouder te woord die denkt dat zijn kind allang een badje verder mag. Die vindt dat zijn kind net als zijn vriendje ook klaar is om af te zwemmen, die denkt wel even te weten hoe je een kind moet leren zwemmen? Op de kennisplatforms Prettig contact met de leerkracht en Wij leren las ik een paar interessante tips.
- Bereid het voor
Voorbereiding gaat niet alleen over inhoud – natuurlijk ken jij de ins en outs van je leerling. In een goede voorbereiding bepaal je je doel: wat wil jíj met dit gesprek bereiken. Voorbereiding kost tijd. En natuurlijk heb je het druk, maar een slecht voorbereid gesprek levert veel herstelwerk achteraf op. Voer je het gesprek samen, dan bereid je ook samen voor. - Zet de ondertiteling aan
Vraag je je af waarom moeder je niet aankijkt? Zie je een wenkbrauw omhoog gaan wanneer je iets zegt? Weet je het even niet meer? Zet je ondertiteling aan. Benoem wat je ziet of wat er met jou gebeurt. Natuurlijk is ‘zó – u bent boos hè’ geen lekkere binnenkomer. Maar ‘Ik zie dat u het heel vervelend vindt en dat begrijp ik’, kan een opening bieden. Ondertitel op een effectieve manier zodat je een brug slaat in plaats van een krater. - Wees duidelijk
Wanneer je iets gaat zeggen waarvan je weet dat ouders dat niet leuk vinden, ga je het vaak ‘mooi te verpakken’. Maar uiteindelijk helpt dat niet. Breng de boodschap altijd duidelijk. Geef ruimte aan emotie en weet dat die niet gericht is op jou maar op de boodschap die je brengt. Beloof uit medeleven of angst geen dingen die je niet waar kunt maken en draai je boodschap nooit zomaar terug. Maak indien nodig een afspraak voor een vervolggesprek. - Empathisch luisteren
In ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’ heeft Covey het onder meer over een constructieve houding naar ouders. Praten met ouders in plaats van praten tegen ouders. Of liever gezegd: ouders niet iets willen vertellen maar het gesprek met hen aangaan. Empathisch luisteren is van groot belang om een goede relatie met ouders op te bouwen en om vervolgens een constructief gesprek aan te gaan met begrip voor wederzijdse standpunten. - Wees de professional
Uiteindelijk ben jij de professional en laat dat ook zien in je gedrag. Wanneer je geen grenzen aangeeft, kan dat soms grenzeloosheid bij ouders oproepen. Maar waneer je te veel op je strepen gaat staan, wekt dat irritatie op. Stevige professionaliteit met heldere grenzen dwingt respect af, accuratesse kweekt vertrouwen en vriendelijkheid en begrip zorgt al gauw voor ouders die bereid zijn iets van je aan te nemen. - Zorg goed voor jezelf
Een goed gesprek begint bij jezelf. Hoe zit je erbij, hoe voel je je? Wat heb je nodig om dit gesprek goed in te gaan? Niemand verwacht dat je lastige gesprekken vanuit volledige ontspanning kunt voeren, behalve jijzelf. Word je in het gesprek overvallen door onzekerheid of ergernis? Gun jezelf een time-out. Ken jezelf kennen en weet dat het niet de situatie is die je van slag maakt, maar dat de gedachten over de situatie.
Meer dan een diploma
Tot slot ter inspiratie een briefje van docenten aan hun groep 8 leerlingen voordat zij de eindcito gingen maken. Uiteindelijk zijn kinderen natuurlijk zoveel meer dan een schooladvies of een zwemdiploma en dat hebben deze docenten heel mooi duidelijk gemaakt. ‘De Cito-toets laat niet zien dat je andere kinderen kan helpen als dat nodig is. De Cito-toets laat niet zien dat je beter voor jezelf hebt leren opkomen. De toets laat ons ook niet zien hoe leuk, grappig, zorgzaam, behulpzaam en attent jij bent!’.