Door de coronacrisis moeten er maatregelen worden getroffen om alles coronaproof te maken. Eén van deze aanpassingen is dat de ouders de kinderen van de zwemles brengen en weer ophalen, maar niet bij de zwemles aanwezig mogen zijn. Zo ook bij Den Ekkerman. Het is een hele organisatie om het allemaal voor elkaar te krijgen en voor de ouders vooral veel wachten. Wachten totdat je naar binnen mag, wachten terwijl je kind zwemles heeft en weer wachten totdat je kind teruggebracht wordt. In deze blog legt Minette Lommers uit hoe ze dat zo goed mogelijk proberen te doen.
Brengen
Daar komen ze dan, lopend of op de fiets: de ouders en kinderen van de zwemles. De één is erg vroeg, de ander nog maar net op tijd of net te laat. Braaf blijft iedereen buiten staan wachten. Gelukkig is het al die tijd nog goed weer geweest en was het geen probleem voor de ouders. Hoe we het over een paar weken gaan doen als het weer slechter en kouder wordt, daar zijn we nu druk over na aan het denken. Dan is het zover, daar komt de zweminstructeur. In badjas of badpak (ligt aan het weer) stiefelen ze naar buiten om de kinderen te roepen om mee te gaan. Mama eend (de zweminstructeur) voorop en de kinderen met ouders in een rijtje op 1,5 meter van elkaar erachteraan. Op naar de grote kleedlokalen waar iedereen wordt verdeeld over twee lokalen en de ouders de kinderen kunnen uitkleden. Alle kleding in de tas, nog snel een kus geven en de kinderen kunnen mee met de instructeur naar de zwemles. Sommige ouders blijven nog even staan kijken totdat het kroost helemaal uit beeld is, terwijl andere ouders dan al weer bijna buiten staan. Heel belangrijk: de ouders nemen de zwemtas van hun kinderen mee.
Halen
Terwijl de kinderen heerlijk genieten en veel leren tijdens onze zwemplezierlessen, verdwijnen de ouders uit ons zicht. Sommigen blijven gezellig met elkaar buiten kletsen, terwijl anderen snel even een boodschap gaan doen of naar huis sjezen om na 45 minuten weer te komen. Klaar om de kinderen weer op te halen. Nu komt de taak van onze receptionistes. Zij zorgen dat alle ouders op tijd opgehaald worden om ze vervolgens naar de kleedlokalen te brengen. Zeer luid en duidelijk wordt dan buiten geroepen: “alle ouders van de kinderen die bij juffrouw Stephanie hebben gezwommen, kunnen met mij mee lopen”. Maar… op dat moment staan er ook al ouders van de volgende zwemlessen. Je begrijpt misschien dat de verwarring nu al een beetje gaat ontstaan. Riep ze nu de ouders van de kinderen die al gezwommen hebben of die nog moeten gaan zwemmen? Wie is juffrouw Stephanie? Zwemt mijn kind bij juffrouw Stephanie? Vragende blikken, van bijvoorbeeld opa’s en oma’s, dus nogmaals duidelijk roepen wie er mee mogen en eventueel snel op de lijst kijken om welke kinderen het gaat. Ook nu loopt de receptioniste voorop met een lange sliert ouders achter zich aan naar de kleedlokalen. Daar hangen aan de zijkant de foto’s van de instructeurs. Maar ja, als je al niet weet wie juf Stephanie is, weet je uiteraard ook niet hoe zij eruit ziet…
Aan de andere kant van de kleedlokalen zorgen de instructeurs ervoor dat alle kinderen vanaf de zwemles daar naartoe worden gebracht. Mama eend loopt weer voorop met de kindereendjes achter haar aan. Even snel nog afspoelen onder de douche, als daar tijd voor is, en op naar de kleedlokalen. Daar aangekomen zitten de ouders in de cabines met het hoofd ‘buiten boord’ zodat de kinderen zien waar hun ouders zitten. Heel veel tijd is er niet, de volgende groep komt er zo aan. We hebben namelijk vaak vijf zwemlessen tegelijk (binnenkomst verdeeld in 2 en 3 groepen met 5 minuten ertussen). Als alle kinderen hun ouders hebben gevonden en er geen kind meer overblijft, kunnen de zweminstructeurs weer richting de buitendeur om de volgende groep zwemleskinderen op te halen.
Wat kan er allemaal mis gaan?
Natuurlijk gaat het niet altijd volgens plan en gaat het ook wel eens mis. Even een paar bloopers op rij.
- “Oh jee, ik ben mijn tas thuis vergeten!” Staat daar een kind nat van het zwemwater zonder kleding en handdoek.
- “Oeps, ik ben de tas in het grote kleedlokaal vergeten en die hangt er nu niet meer.” Nee, dat klopt, die halen wij namelijk daar weg en hangen hem neer bij de kleine kleedlokalen. Geen paniek dus, hier is de tas.
- Kinderen die met de verkeerde instructeur meelopen naar het bad. Gelukkig zien we dat snel en zetten het kind op de goede plaats neer. (Wij kennen de kinderen van onze groep uiteraard, dus een vreemde eend in de bijt valt zo op).
- Ouders die te laat zijn om het kind op te halen. Dit is de ultieme ‘kind zoekt ouder’! Die is er nog niet, dus sta je daar als instructeur met een kind wat ‘over’ is. Dan maar bij de hand mee naar buiten en hopen dat de ouder er zo aan komt.
- Ouders die de kinderen te laat brengen. De instructeur is dan al richting het bad en sommige ouders laten dan het kind alleen naar de les lopen. Dat geeft niets als hij/zij direct naar de zwemzaal loopt, maar soms staan ze ook ‘verloren’ te kijken waar ze heen moeten. Gelukkig hebben we altijd wat extra mensen rondlopen die deze verloren kinderen opvangen en meenemen.
- Ouders die gezellig buiten met elkaar staan te kletsen en helemaal niet in de gaten hebben dat ze al opgeroepen zijn.
- Ouders die in een verkeerde rij zitten, waardoor het voor zowel de instructeur als het kind weer een zoektocht door de rijen wordt.
- En wat wij wel eens zeggen: “Als je een andere vader of moeder wilt, is dit je kans. Zoek er maar één uit die er gezellig uitziet!” ;-)
Plezier staat voor op, tijdens de zwemles maar zeker ook ervoor en erna. Zolang de kinderen uiteindelijk maar met een brede glimlach en de juiste ouder naar buiten verdwijnen. Dan is onze missie geslaagd. En natuurlijk als ze met plezier leren zwemmen…
Deze blog is geschreven door Minette Lommers, manager van Zwembad Den Ekkerman. Heb jij ook een mooi verhaal uit de praktijk dat je graag met je collega’s wilt delen? Mail naar info@zwembadbranche.nl