Motiveren, het is een lastig thema. Zeker na ruim anderhalf jaar corona met maatregelen, versoepelingen en aangepaste protocollen. Het was voor medewerkers veel schakelen in onzekere tijden, hoe blijf je dan gemotiveerd? Belangrijke vraag want gebrek aan motivatie heeft zijn weerslag op niet alleen de medewerker, maar uiteindelijk op het zwembad of de zwemschool. Je kunt even een dipje hebben, maar houdt het langer aan dan kan het grotere gevolgen hebben. En uiteraard is er ook veel aan gelegen om in een tijd van nijpend personeelstekort te voorkomen dat medewerkers de branche verlaten omdat de passie voor het vak verdwenen lijkt. Iets doen simpelweg omdat het moet, werkt uiteraard niet. Wat dan wel?
Paperboy
Naast talent is motivatie de belangrijkste factor voor succes. Als je iets wilt bereiken dan komt het dus niet alleen aan op talent, maar zeker ook op de drive om iets te willen bereiken. We kennen allemaal de succesverhalen waar het erop neerkomt dat iemand na het vallen altijd weer opstaat, nooit opgeeft en er steeds in blijft geloven. Ook als de omgeving dat niet meer doet. Het bekende ‘Paperboy’ verhaal. Dit zijn vaak de extreme verhalen: de Steve Jobs, Maarten van der Weijden, Barack Obama, Andre Kuipers, Joanne Rowling. Maar in alles wat wij doen, ook in onze dagelijkse praktijk hebben we motivatie nodig. Bijvoorbeeld om alle kinderen met plezier te willen leren zwemmen, ouderen vitaal te houden met aquafitness, patiënten te helpen met revalideren of het beste uit iemand te halen tijdens een zwemtraining. Maar hoe halen we dan het beste uit onze mensen om dat te bereiken?
Lees ook: Tijd voor verandering? Kies de korte route en neem het olifantenpad!
Motiveren doe je zo
- Hoewel een duidelijke taakverdeling misschien orde lijkt te scheppen, blijkt dit niet bevorderlijk voor de motivatie. Uiteindelijk willen we veel meer afwisseling en niet steeds hetzelfde doen. Het idee hebben dat we in het hele proces ons steentje kunnen bijdragen. Belangrijk is daarom om te zorgen dat de werkzaamheden breed en gevarieerd zijn en uiteraard goed aansluiten bij iemands interesse en talenten.
- Iedereen wil natuurlijk wel eens een schouderklopje, ook als het gaat het om iets wat ‘gewoon’ bij de werkzaamheden hoort. Velen managers en collega’s denken het dan vaak wel, maar zeggen het dan niet zo gauw of vergeten het in de waan van alledag. En dat is jammer want elkaar even complimenteren met grote maar zeker ook ogenschijnlijk kleine dingen, kan zo waardevol zijn.
- Daarnaast hebben we op ons werk ook behoefte aan opbouwende kritiek. Gerichte aanwijzingen in wat beter kan, hoe het anders moet en kan. Wij kunnen ons namelijk alleen maar echt ontwikkelen als we weten waar het nog niet goed gaat. Daar moet dan aan gewerkt worden. Want uit onderzoek blijkt dat we uiteindelijk vooral gemotiveerd bljven omdat we merken dat het steeds beter kan. Niet zozeer omdat we weten dat wat we doen goed gaat en we het onder de knie hebben, maar juist als we we vooruitgang zien. Als we zien dat in wat we doen altijd nog de mogelijkheid zit om te verbeteren.
Met dank aan: Vakantieboek voor professionals