De friet wordt duur betaald

patatje
Eind september vond in de Amsterdamse RAI de EAS plaats. De Euro Attractions Show is het walhalla voor exploitanten van attractieparken. De pretparken van naam en faam zijn over het algemeen de plekken waar het begrip hospitallity in een doorontwikkeld stadium verkeert. Hoewel je als gastheer altijd maximale inspanning moet leveren om het de bezoekers naar de zin te maken, zou je mogen verwachten dat bij een invasie van gastvakidioten een tandje erbij wordt gezet…

Na een half dagje slenteren over de vakbeurs besloten we een hapje te gaan eten. De keuze viel op een hamburger. De bestelling werd opgenomen aan de counter bij de kassa, waarna het bestelde product in de achterliggende open keuken werd bereid. Vervolgens werd het product aan de balie door een tweede medewerkster uitgegeven. ‘Van wie is de hamburger zonder uien?’, riep ze de wachtende groep in een bijna snauwende toon toe. Op dat moment stond ik net aan de kassa om mijn bestelling te plaatsen. Maar er was even geen aandacht voor mij. ‘Dat verstaan ze niet’, lispelde de één de ander stevig corrigerend toe. Aangevuld met ‘ze spreken hier geen Nederlands’. Ik had even de ondeugende gedachte om mijn eten in het Swahelisch te bestellen, maar heb daar om de toch al niet bijstere handelingssnelheid van af gezien. De meiden hadden door hun samenwerkingsgedrag in ieder geval mijn aandacht getrokken, dus de wachttijd zou wel eens op een aangename wijze kunnen worden ingevuld. Ik werd niet teleurgesteld, vooral omdat de keuken een supllementaire rol ging vervullen. De dienstdoende jonge kok nam een stevige slok water uit zijn flesje, net op de plek waar het doorgeefluik is gesitueerd. En ik vroeg me daardoor dus af hoeveel van zijn privégedrag uiteindelijk in de bereide producten zou terechtkomen…. Maar het meest illustratieve moment moest nog komen. Er viel wel eens een pauzetje tussen de uitgifte van de producten. Blijkbaar was dat een ideaal moment om dan met de handen op de rug de rust te nemen. En dat terwijl de voorkant van de balie was bezaaid met afgevallen frieten en onder klodders restanten van de sauspompen. De prijs voor een hamburgermenuutje was met ruim € 10,00 aan de stevige kant. Maar het gebrek aan aandacht voor de gasten en de werkomgeving maakte het voor mij extra kostbaar. En ik was niet de enige die vond dat de friet in de RAI duur werd betaald!

Eduard Leurs

Wil je reageren op de column van Eduard, mail naar eduard.leurs@belevingsspecialist.nl of via twitter @EduardLeurs

 
 
deel op twitter deel op facebook


advertentie

Dewi Online

Een gedachte over “De friet wordt duur betaald

  1. Bijna exemplarisch voor overigens + 50% van alle horecapunten in de pretparken en themaparken… “Eten” is de rotte appel in de leisure industrie, +- wereldwijd.

Reacties zijn gesloten.